На тэрыторыі акупаванай Беларусі дзейнічала 8 аэрадромаў і 9 пляцовак для высадкі грузаў. У якасці адной з іх выкарыстоўвалася возера Вячэлле. Менавіта адтуль падчас аперацыі «Зорачка» Аляксандр Мамкін перавёз у савецкі тыл выхаванцаў Полацкага дзіцячага дома №1, якія павінны былі стаць донарамі для нямецкіх салдат. У ноч з 10 на 11 красавіка 1944 года лётчык дзявяты раз прыляцеў за імі. Пасадзіўшы дзесяць дзяцей і іх выхавальніцу, ён узляцеў, але быў атакаваны нямецкім знішчальнікам.
Лінію фронту авіятар перасёк ужо на палаючым самалёце. Па інструкцыі ён павінен быў выскачыць з парашутам, але не зрабіў гэтага. Гарэлі адзенне і шлемафон, плавіліся лётныя акуляры, ногі Аляксандра абвугліліся да касцей, але ён здолеў пасадзіць самалёт. Выйшаў з кабіны і страціў прытомнасць. Праз некалькі дзён героя не стала... Многія з тых дзяцей, якіх ён выратаваў, узялі яго прозвішча. Аб подзвігу Аляксандра Мамкіна нагадваюць кадры з кінахронікі, на якой лётчык саджае дзяцей у кабіну самалёта.
https://www.youtube.com › watch
Комментариев нет:
Отправить комментарий